آثار ضد التهاب کتوتیفن در مدل کولیت اولسراتیو ناشی از اسید استیک در رات

مقدمه: کتوتیفن یک برونکودیلاتور و داروی ضد آلرژی با خصوصیت آنتاگونیستی گیرنده های h 1 می باشد. هدف این مطالعه، بررسی اثر کتوتیفن بر روی کولیت اولسراتیو ناشی از استیک اسید در رات بود. روش ها: کولیت به وسیله ی 2 میلی لیتر استیک اسید 4 درصد در رات القا شد و درمان با کتوتیفن (روزانه 2 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) یا دگزامتازون (روزانه 1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) از 2 ساعت قبل از القای کولیت شروع شد و تا 4 روز ادامه یافت. 24 ساعت پس ازآخرین دوز خوراکی، رات ها قربانی شدند. بافت کولون به وسیله ی مشاهدات ماکروسکوپی (سطح زخم، شدت زخم و نسبت وزن به طول کولون) و میکروسکوپی (شدت و وسعت التهاب، تخریب کریپتی و شدت درگیری بافت) و تست های بیوشیمیایی شامل فعالیت میلوپراکسیداز (mpo یا myeloperoxidase)، - αtnf (tumor necrosis factor alpha) و 6-il (interleukin 6) بررسی شد. یافته ها: کتوتیفن در مقایسه با گروه شاهد منفی به طور معنی داری باعث بهبود نتایج ماکروسکوپی و هیستولوژیکی علایم شد (05/0 > p). تفاوت معنی دار بین فعالیت mpo بین گروه های کتوتیفن و دگزامتازون با گروه شاهد منفی دیده شد (05/0 > p)، اما تفاوت فعالیت mpo و il-6 بین گروه های کتوتیفن و دگزامتازون با گروه sham معنی دار نبود. دگزامتازون tnf-α را به اندازه ی گروه sham کاهش داد، اما سطح این واسطه در گروه کتوتیفن بالاتر از گروه دگزامتازون بود. نتیجه گیری: کتوتیفن باعث کاهش قابل توجه آسیب مخاطی و کاهش رهایی واسطه های التهابی می شود، اما تفاوت معنی داری بین کتوتیفن و دگزامتازون در دوزهای گفته شده در کاهش علایم ماکروسکوپی، هیستولوژیکی و فعالیت mpo و il-6 مشاهده نشد. با توجه به این که کتوتیفن در مجموع به طور مؤثری کولیت القایی در رات را بهبود بخشید، بنابراین می تواند به عنوان داروی مناسبی برای بررسی اثربخشی بالینی آن درibd  (irritable bowel disease) در انسان مورد توجه قرار گیرد.